امروز پدرم ازم خواست با هاش برم محل کارش و توی کاراش بهش کمک کنم.و من با جون و دل پذیرفتم.
در توضیح باید بگم پدرم مسئولیت یکی از شعب بانک ملی رو بر عهده داره .میشه گفت کارش خیلی مشکله..بر
خلاف تفکر بعضی ها که فکر می کنند رئییسا فقط دستور می دن و پول پارو می کنن...پدر من همچین شرایطی رو نداره ودر این امر مستثنی است.وبا کارمنداش دوستانه رفتار می کنه..بگذریم.امروز معنی واژه ی پدر رو قلبا حس کردم و واقعا فهمیدم که پدر یعنی چی..همیشه همه جا از مهر و عطوفت مادر و فدا کاری هاش صحبت به میون میاد. شد یک بار از زحمات بی دریغ پدر حرف بزنیم؟؟شد یک بار دست های خسته ی او رو ببوسیم؟؟؟من امروز واقعا از خودم شرمنده شدم
.وقتی که دیدم پدرم با چه مشکلاتی توی محل کارش مواجه ..و با هزار تا آدم مختلف که خیلی هاشون هم بی منطقن سرو کله میزنه..ومن چه انتظار بیهودهای ازش داشتم.حالا می فهمم که چرا وقتی از سر کارش میومد روی مبل زود خوابش میبرد. واقعا حق داره ..حق داره که از خستگی زود خوابش ببره ......
حق داره که به خاطر کارای زیادش شبا دیر بیاد خونه ومن حتی 2 روز هم نبینمش...به اون وقت هایی فکر می کنم که وفتی مدام بوسه به گونه های مادرم میزدم با چه حسرتی به من نگاه می کردو به فکر فرو می رفت.وشاید غرور مردانه اش نمی ذاشت که به من بگه: بابا پس من چی؟؟اما امروز که چیزای زیادی رو فهمیدم..به دستان مهربون وخستش بوسه میزنم وسعی می می کنم دختر خیلی خوبی براش باشم وبهش بابت خیلی چیزا حق بدم.......
